بزرگنمايي:

نسیم گیلان - آخرین خبر / فضانوردان نشان داده اند که چرا صبحانه آن‌ها یک غذای کلاسیک آمریکایی با چربی بالا و فیبر کم است.
به گزارش دیلی میل، در سال 1961، آلن شپرد به عنوان اولین آمریکایی در فضا تاریخ‌ساز شد و تا حدودی به دور زمین چرخید.
او به عنوان اولین فضانورد آمریکایی که به فضا رفت، مسئولیت شروع سنت‌ها را نیز برعهده داشت، حتی در انتخاب صبحانه‌اش.
شپرد به جای گزینه های سنتی سالم تر مانند نان تست، میوه و غلات کامل، استیک و تخم مرغ را انتخاب کرد.
اما سنت آمریکایی دلیل اصلی انتخاب استیک و تخم مرغ توسط فضانوردان نیست. ناسا این وعده غذایی را به این دلیل انتخاب کرد که پروتئین بالا و فیبر کمی دارد که به فضانوردان کمک می کند بدون نیاز به رفتن به دستشویی در طول پرواز، مدت زمان بیشتری سیر بمانند.
گوشت و تخم مرغ دو ماده غذایی سرشار از پروتئین هستند.
یک وعده استیک، حاوی 25 گرم پروتئین است و یک تخم مرغ بزرگ، شش گرم پروتئین دارد.
مقامات بهداشتی مصرف 0.36 گرم پروتئین به ازای هر پوند وزن را توصیه می کنند.
این یعنی فردی که 140 پوند وزن دارد باید روزانه حدود 53 گرم پروتئین بخورد.
پروتئین به کاهش سطح گرلین، هورمونی که گرسنگی را کنترل می کند، کمک می کند و سطح پپتید YY را بالا می‌برد، هورمونی که سیری را افزایش می دهد.
فضانوردان فضای ذخیره‌سازی محدودی برای غذا در هواپیماهای خود دارند، بنابراین اینکه بتوانند وعده‌های غذایی کمتری بخورند تا سیر بمانند احتمالاً برای آن‌ها ایده‌آل است.
علاوه بر این، استیک و تخم مرغ فیبر ندارند. 
فیبر به طور معمول حجم مدفوع را افزایش می‌دهد و دفع آنها را راحت‌تر می‌کند و باعث حرکات مکرر روده می‌شود‌.
عدم دریافت فیبر کافی منجر به مشکل در حرکات روده می شود.
استیک و تخم مرغ به دلیل داشتن چربی اشباع بالا که به طور بالقوه باعث انسداد شریان ها می شود، با بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی مرتبط هستند. به عنوان مثال، یک مطالعه از مؤسسه ملی بهداشت (NIH) نشان داد که خوردن گوشت قرمز هر روز مقدار تری متیل آمین اکسید را در روده افزایش می‌دهد، یک ماده شیمیایی که تصور می شود کلسترول را بالا می‌برد. با این حال، فضانوردان در فضا تا حد زیادی به غذاهای آبدار متکی هستند، بنابراین بعید است استیک و تخم مرغ غذای روزمره باشد.
ترجمه: فرزانه عطار