بزرگنمايي:

نسیم گیلان - ایسنا /پژوهشگران سه نوع سلول زامبی را در پوست شناسایی کرده‌اند که تنها یکی از آنها با افزایش سن مضرتر می‌شود.
سلول‌های پیر پوست اغلب به عنوان «سلول‌های زامبی»(Zombie cells) شناخته می‌شوند زیرا بدون این که کاملا بمیرند، بیش از اندازه سودمند ظاهر می‌شوند. این سلول‌ها همیشه به عنوان یک پارادوکس ظاهری در بدن انسان وجود داشته‌اند و به التهاب و ایجاد انواع بیماری‌ها منجر شده‌اند اما در عین حال به سیستم ایمنی بدن در بهبود زخم‌ها کمک کرده‌اند. شاید یافته‌های یک پژوهش جدید بتوانند دلیل آن را توضیح دهند. دلیل می‌تواند این باشد که همه سلول‌های پیر پوست یکسان نیستند.
به نقل از ساینس دیلی، پژوهشگران «دانشگاه جانز هاپکینز»(JHU) سه زیرگروه از سلول‌های پیر پوست را با شکل‌ها، نشانگرهای زیستی و عملکردهای متمایز شناسایی کرده‌اند. این پیشرفت می‌تواند دانشمندان را به توانایی هدف قرار دادن و از بین بردن انواع مضر و در عین حال دست‌نخورده نگه داشتن انواع سودمند سلول‌های زامبی مجهز کند.
«جود فیلیپ»(Jude Phillip) از پژوهشگران این پروژه گفت: ما می‌دانستیم که سلول‌های پیر پوست با سلول‌های پیر ایمنی یا سلول‌های پیر عضلانی متفاوت هستند اما سلول‌های پیر اغلب یکسان در نظر گرفته می‌شوند و به عنوان مثال، گفته می‌شود سلول‌های پوست یا پیر هستند یا خیر. ما دریافته‌ایم که وقتی یک سلول پوست به پیری یا حالت زامبی‌مانند می‌رسد، می‌تواند یکی از سه مسیر گوناگونی را طی کند که هر کدام به یک زیرگروه کمی متفاوت ختم می‌شوند.
پژوهشگران با بهره‌گیری از پیشرفت‌های جدید در یادگیری ماشینی و تصویربرداری، نمونه‌هایی را از سلول‌های پوستی 50 اهداکننده سالم بین 20 تا 90 سال با یکدیگر مقایسه کردند که در یک پروژه موسوم به «مطالعه طولی بالتیمور»(Baltimore Longitudinal Study) شرکت داشتند. این پروژه با بودجه «مؤسسه ملی سلامت آمریکا»(NIH) انجام می‌شود که طولانی‌ترین پروژه در حال انجام شدن پیرامون پیری در آمریکاست.
پژوهشگران در این پروژه، سلول‌های موسوم به «فیبروبلاست‌» را از بافت پوست استخراج کردند که چارچوبی را برای ایجاد ساختار بافت‌ها تولید می‌کنند. پژوهشگران با آسیب رساندن به DNA سلول‌ها، آنها را به سمت پیری سوق دادند. این همان اتفاقی است که با افزایش سن رخ می‌دهد. از آنجا که سلول‌های پیر به طور طبیعی با افزایش سن افراد ایجاد می‌شوند، نمونه‌های پیر حاوی ترکیبی از فیبروبلاست‌های سالم/غیرپیر و پیر بودند.
پژوهشگران با استفاده از رنگ‌های ویژه توانستند تصاویری را از شکل سلول‌ها و عناصر رنگ‌آمیزی شده که به عنوان سلول‌های پیر شناخته می‌شوند، ثبت کنند. الگوریتم‌های توسعه‌یافته برای این پروژه به تحلیل تصاویر پرداختند و 87 ویژگی فیزیکی متفاوت را برای هر سلول نشان دادند و فیبروبلاست‌ها را در چند گروه‌ دسته‌بندی کردند.
پژوهشگران دریافتند فیبروبلاست‌ها در 11 شکل و اندازه متفاوت وجود دارند که سه مورد از آنها با سلول‌های پوستی پیر متمایز هستند. تنها یک زیرگروه از فیبروبلاست‌های پیر که پژوهشگران آن را C10 نامیدند، در اهداکنندگان مسن‌ شایع‌تر بود.
در ظروف آزمایشگاهی، هر زیرگروه در رویارویی با رژیم‌های دارویی موجود که برای هدف قرار دادن و از بین بردن سلول‌های زامبی طراحی شده‌ بودند، واکنش متفاوتی را نشان داد.
اگرچه برای تأیید این که کدام زیرگروه فیبروبلاست مضر و کدام سودمند است باید پژوهش‌های بیشتری انجام شود اما یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که داروها می‌توانند یک زیرگروه را هدف قرار دهند و به بقیه آنها کاری نداشته باشند.
پژوهشگران در مرحله‌ بعد قصد دارند زیرگروه‌های پیری را در نمونه‌های بافت زنده بررسی کنند تا ببینند چگونه این زیرگروه‌ها ممکن است با بیماری‌های پوستی و بیماری‌های مرتبط با سن مرتبط باشند.
این پژوهش در مجله «Science Advances» به چاپ رسید.