بزرگنمايي:

نسیم گیلان - باشگاه خبرنگاران /اگر موجودات فضایی از طریق سیگنالی با زمین ارتباط گیرند، این ارتباط در زمین دریافت خواهد شد.
جواد فراهانی - اگر موجودات فضایی سیگنال‌های ارسال شده توسط شبکه فضایی عمیق ناسا (DSN) به ماهواره پایونیر 10 را دریافت کنند، احتمالاً سیگنال توسط تلسکوپ‌های زمینی بزرگ مانند FAST در چین، VLA در نیومکزیکو و تلسکوپ پارکس در استرالیا دریافت خواهد شد.
سیلوستر کازمارک، کارشناس سابق ناسا، تمام جزئیات مورد انتظار پس از ارتباط موجودات فضایی با زمین را از طریق یک برنامه روزانه روشن کرد.
روز اول
هیچ قانون مورد توافق جهانی برای چگونگی واکنش دانشمندان یا دولت‌ها و یا پاسخ به سؤالاتی مانند این که آیا موجودات فضایی حقوقی دارند، وجود ندارد. اما سازمان‌های متمرکز بر موجودات فرازمینی از جمله جست‌و‌جو برای هوش فرازمینی (SETI) چارچوبی را در سال 2010 ایجاد کردند.
به جای اعلام فوری این کشف به جهان، دانشمندان با رد تداخل زمین مانند ماهواره‌ها و ارسال‌های رادیویی، برای تایید واقعی بودن آن تلاش خواهند کرد.
کازمارک می‌گوید: «برای این که یک سیگنال فرازمینی در نظر گرفته شود، محققان معمولاً به چندین لایه تأیید و تجزیه و تحلیل، اغلب در طول چند هفته یا چند ماه نیاز دارند.»
سیگنال باید ویژگی‌هایی را نشان دهد که با منابع طبیعی اخترفیزیکی و تداخل مصنوعی ناسازگار است.
همچنین، با بیانیه اصول SETI در مورد انجام جست‌وجوی اطلاعات فرازمینی که در سال 2010 با آکادمی بین المللی فضانوردی (IAA) منتشر شد، دستورالعمل‌ها نشان می‌دهند که کاشفان باید با مؤسسات دیگر همکاری کنند تا از واقعی بودن سیگنال اطمینان حاصل کنند.
تا زمانی که این خبر تایید نشود، هیچ چیزی اعلام نخواهد شد؛ اگرچه دانشمندان در صورت درز اخبار به سوالات رسانه‌ها پاسخ خواهند داد.
هفته اول پس از تایید
دانشمندان در رصدخانه به سازمان‌هایی مانند آکادمی بین المللی فضانوردی (IAA) و اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU) اطلاع خواهند داد.
Kaczmarek می‌گوید در حالی که سازمان‌هایی مانند SETI استراتژی‌های خاص خود را برای اولین تماس در صورت تماس ناگهانی دارند، سازمان‌هایی با تخصص ارتباطات فضایی مانند ناسا و آژانس فضایی اروپا مطمئناً در آن شرکت خواهند کرد.
کازمارک می‌گوید: «دولت‌ها نیز به‌سرعت درگیر خواهند شد، به‌ویژه آن هایی که دارای برنامه‌های فضایی پیشرفته یا قابلیت‌های دفاعی هستند.»
با این حال، در چنین سناریویی، پیش از ظهور یک استراتژی جهانی یکپارچه، احتمالا سردرگمی و منافع رقابتی وجود خواهد داشت.
پس از تایید دانشمندان، این کشف احتمالاً از طریق یک اعلامیه عمومی از جمله یک بیانیه مطبوعاتی و انتشار علمی به اشتراک گذاشته خواهد شد.
کازمارک می‌گوید: «این شفافیت ممکن است بسته به نگرانی‌های ژئوپلیتیکی یا امنیتی به تعویق بیفتد، به خصوص اگر دولت‌ها یا آژانس‌های دفاعی در آن دخالت داشته باشند.»
اما وقتی راز فاش شد، مسلماً فاش خواهد شد؛ بنابراین دولت‌ها احتمالاً سعی می‌کنند از هراس و سردرگمی که ممکن است به‌وجود بیاید، پیشی بگیرند.
هفته دوم
یکی از اولین چیز‌هایی که ممکن است اتفاق بیفتد، محافظت از فرکانس دریافت سیگنال برای اطمینان از دریافت سیگنال‌های بیشتر است.
دانشمندان از روش‌های اضطراری در شورای اداری جهانی مخابرات ITU استفاده خواهند کرد.
دستورالعمل‌های SETI ایجاد یک گروه مطالعه پس از تشخیص را برای تجزیه و تحلیل سیگنال و شروع بحث در مورد چگونگی پاسخ پیشنهاد می‌کند.
در این مرحله، سازمان ملل متحد احتمالاً در رمزگشایی سیگنال و بررسی نحوه پاسخگویی مشارکت خواهد داشت.
کازمارک می‌گوید: «در اصل، سازمان ملل متحد نقش محوری در هر واکنش هماهنگ جهانی ایفا خواهد کرد. فضای ماورای جو و دارای معاهده‌هایی مانند سال 1967 فضای ماورای جو است که همکاری‌های بین المللی در فضا را پوشش می‌دهد.»
در این مرحله، دانشمندان و دولت‌ها با یکدیگر همکاری خواهند کرد تا بفهمند این سیگنال از کجا آمده است، به چه معناست و آیا باید به آن پاسخ داد یا نه.
هفته سوم
پاسخ به تماس با موجودات فضایی بسته به شکلی که می‌گیرد متفاوت است، بازدید از یک فضاپیما نیاز به پاسخ مستقیم دارد؛ اما یک سیگنال از اعماق فضا به برنامه ریزی طولانی مدت برای پاسخگویی نیاز دارد.
پاسخ به چنین سیگنالی احتمالاً یک تصمیم جهانی خواهد بود، طبق اعلامیه اصول انجام جست‌وجوی اطلاعات فرازمینی، به جای این که دانشمندان یا هر گروهی پاسخی را فرموله کنند، دانشمندان از سازمان‌های جهانی مانند سازمان ملل راهنمایی دریافت خواهند کرد. 
در این سند آمده است: در صورت شناسایی تایید شده یک سیگنال، امضاکنندگان این بیانیه بدون دریافت راهنمایی و تأیید از یک نهاد بین‌المللی با نمایندگی گسترده مانند سازمان ملل پاسخی نخواهند داد.