بزرگنمايي:

نسیم گیلان - خراسان /این بازیگر در ویدئویی پربازدید می‌گوید: «این قانون زندگی است که اگر فردی را زیاد دوست داشته باشید، زندگی او را از شما می‌گیرد»؛ این ادعا را از منظر روان‌شناسی بررسی کردیم
روابط عاطفی یکی از مهم‌ترین جنبه‌های زندگی هر فردی است که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر سلامت‌روان و کیفیت زندگی او داشته باشد. یکی از دغدغه‌های رایج در این روابط، نحوه صحیح ابراز علاقه و مدیریت احساسات است. به تازگی، ویدئویی از محمدرضا گلزار در فضای مجازی پربازدید شده که می‌گوید: «اگر کسی رو زیادی دوست داشته باشی، زندگی ازت می‌گیره. بارها امتحان کردیم. کسی که خیلی زیاد دوست نداشتیم، خیلی برای‌مان مهم نبوده، اما دوستش داشتیم در تعادل، همیشه کنارمان بوده. اما اگر کسی را زیاد دوست داشتیم، همیشه از ما گرفته. زندگی دارد می‌گوید این قانون من است». اما آیا این ادعاها درست است؟
چنین قانونی وجود ندارد
قبل از هرچیز باید بگوییم که از منظر روان‌شناسی، چنین قانونی وجود ندارد که دوست داشتن زیاد لزوماً منجر به رنج یا ازدست‌دادن چیزی شود. عشق سالم نه‌تنها موجب رشد فردی می‌شود، بلکه رابطه را مستحکم‌تر کرده و احساس امنیت و آرامش بیشتری به هر دو طرف می‌دهد.
البته مدیریت احساسات مهم است
با این حال، نکته مهم در روابط عاطفی، نحوه مدیریت احساسات و میزان وابستگی است. وقتی احساسات به درستی کنترل نشوند، ممکن است مشکلاتی مانند وابستگی ناسالم، فرسودگی عاطفی، استرس بیش از حد و کاهش کیفیت رابطه ایجاد شود. بنابراین، برای داشتن یک رابطه‌ سالم و پایدار، لازم است که تعادل در ابراز احساسات، حفظ استقلال فردی و رعایت اصول درست در ارتباط با شریک عاطفی مورد توجه قرار گیرد. اما این‌که تصور کنیم اگر فردی را زیاد دوست داشته باشیم، حتما زندگی او را از ما خواهد گرفت، برداشت نادرستی است.

4 راهکار برای تعادل در ابراز احساسات
عشق و علاقه، زمانی که بیش از حد ابراز شوند، می‌توانند احساس خفگی و فشار در طرف مقابل ایجاد کنند. در مقابل، ابراز نکردن احساسات هم می‌تواند رابطه را سرد و بی‌روح کند. یافتن تعادل در بیان علاقه، کلید ایجاد یک رابطه پایدار است. باید در نظر داشت که هر فردی سبک متفاوتی در دریافت و ابراز محبت دارد. برخی از افراد با کلمات عاشقانه، برخی با رفتارهای حمایتی و برخی با زبان بدن احساسات خود را دریافت و پردازش می‌کنند. بنابراین، درک شیوه‌ ترجیحی طرف مقابل و تطبیق میزان ابراز احساسات با آن، می‌تواند از سوءتفاهم‌ها جلوگیری کند و احساس امنیت بیشتری در رابطه ایجاد کند.
1 خودشناسی و حفظ استقلال فردی
قبل از آن که فرد بتواند رابطه‌ای سالم و پایدار بسازد، لازم است که شناخت درستی از خود داشته باشد. آگاهی از ارزش‌ها، باورها، نیازها و نقاط ضعف و قوت شخصی، به فرد کمک می‌کند تا انتخاب‌های آگاهانه‌تری در رابطه داشته باشد. بسیاری از مشکلات عاطفی زمانی شکل می‌گیرند که افراد بدون شناخت کافی از خود، وارد روابطی می‌شوند که ممکن است نیازهای واقعی‌شان را برآورده نکند. حفظ استقلال فردی هم از دیگر نکات کلیدی در یک رابطه سالم است. فردی که تمام هویت و خوشبختی خود را وابسته به طرف مقابل می‌بیند، در بلندمدت دچار فرسودگی روانی خواهد شد. یک رابطه سالم زمانی شکل می‌گیرد که هر دو نفر، علاوه بر داشتن صمیمیت و وابستگی مثبت، بتوانند زندگی شخصی، اهداف فردی و علایق خود را هم حفظ کنند.
2 نداشتن وابستگی افراطی
دلبستگی در روابط عاطفی طبیعی و حتی ضروری است اما وقتی این دلبستگی به وابستگی شدید تبدیل شود، می‌تواند به رابطه آسیب برساند. فردی که بیش از حد به شریک عاطفی خود وابسته است، معمولاً ترس شدیدی از جدایی دارد و ممکن است نیازهای شخصی خود را کاملاً نادیده بگیرد. وابستگی بیش از حد می‌تواند باعث کاهش اعتمادبه‌نفس و استقلال شود. فردی که تمام انرژی و زمان خود را صرف شریک زندگی‌اش می‌کند، در بلندمدت ممکن است احساس خستگی، فرسودگی و حتی سرخوردگی کند. برای جلوگیری از این وضعیت، باید تلاش کرد که علاوه بر وقت‌گذرانی با شریک عاطفی، زمانی را هم برای فعالیت‌های شخصی، روابط اجتماعی و رشد فردی اختصاص داد.
3 مرزگذاری سالم در رابطه
رابطه عاطفی سالم به معنای ادغام کامل دو نفر در یکدیگر نیست، بلکه به معنای همزیستی متعادل و احترام به مرزهای شخصی است. مرزهای سالم به افراد کمک می‌کنند تا از سوءاستفاده‌های عاطفی، کنترل‌گری و وابستگی ناسالم جلوگیری کنند. مرزگذاری می‌تواند شامل موضوعاتی مانند احترام به فضای شخصی، حفظ حریم خصوصی، نداشتن اجبار در تصمیم‌گیری‌ها و درک تفاوت‌های فردی باشد. به عنوان مثال، یکی از نشانه‌های یک رابطه‌ نامتعادل این است که یکی از طرفین انتظار دارد شریک عاطفی‌اش همیشه در دسترس باشد و تمام برنامه‌هایش را بر اساس رابطه تنظیم کند. اما در یک رابطه‌ سالم، هر فرد علاوه بر تعهد به رابطه، حق دارد که فضای شخصی خود را هم حفظ کند.
4 پذیرش تغییر و رشد رابطه
هیچ رابطه‌ای ثابت و بدون تغییر باقی نمی‌ماند. با گذر زمان، افراد تغییر می‌کنند و نیازهای عاطفی و ذهنی‌شان هم دستخوش تحول می‌شود. پذیرش این تغییرات و سازگاری با آن ها، یکی از کلیدهای موفقیت در روابط بلندمدت است. برخی از افراد به اشتباه تصور می‌کنند که عشق باید همیشه مانند روزهای اول پرشور و هیجان‌انگیز باشد اما واقعیت این است که عشق در مراحل مختلف زندگی، اشکال متفاوتی به خود می‌گیرد. درک این موضوع و تلاش برای رشد مشترک، باعث می‌شود که رابطه در طول زمان عمیق‌تر و پایدارتر شود.
نویسنده: زهرا فولادی | روان‌شناس