بزرگنمايي:

نسیم گیلان - ایسنا / در عکس جدید ثبت‌شده با «تلسکوپ فضایی هابل»، دو ستاره جوان در اعماق غبارآلود «سحابی شکارچی» می‌درخشند.
«تلسکوپ فضایی هابل» در یک عکس جدید، ستاره‌های جوان را به نمایش گذاشته است که در فاصله حدود 1300 سال نوری از زمین در «سحابی شکارچی»(Orion Nebula) قرار دارند که نزدیک‌ترین ناحیه بزرگ ستاره‌زا به زمین است و صدها ستاره تازه متولدشده را در خود نگه می‌دارد.
به نقل از اسپیس، عکس تلسکوپ فضایی هابل دو پیش‌ستاره‌ به نام‌های «HOPS 150» و «HOPS 153» را به تصویر می‌کشد. نام هر دو ستاره از پروژه «بررسی پیش‌ستاره شکارچی هرشل»(HOPS) گرفته شده که با «رصدخانه فضایی هرشل»(Herschel Space Observatory) آژانس فضایی اروپا انجام شده است. هرشل که آسمان‌ها را در نور فروسرخ مشاهده می‌کرد، در مه 2009 پرتاب شد و چهار سال بعد به ماموریت خود پایان داد.
HOPS 150 به رنگ قرمز و طلایی روشن در گوشه سمت راست بالای عکس می‌درخشد؛ در حالی که HOPS 153 در سمت چپ عکس قرار دارد و با یک فوران باریک و رنگارنگ مشخص شده است. بیانیه آژانس فضایی اروپا که همراه با عکس جدید منتشر شده، حاکی از این است که چند ستاره نیز در پیش‌زمینه وجود دارند و به شدت در مقابل سحابی می‌درخشند.
HOPS 150 در واقع شامل دو ستاره جوان است که یک منظومه دوتایی را ایجاد می‌کنند. این دو ستاره به دور یکدیگر می‌چرخند و هر کدام یک صفحه غبار کوچک از موادی دارند که از آنها تغذیه می‌کنند تا به رشد مداوم خود ادامه دهند.
مقامات آژانس فضایی اروپا در این بیانیه نوشتند: خط تاریکی که درخشش پیش‌ستاره‌ها را قطع می‌کند، ابری از گاز و غبار است که بیش از 2000 برابر بزرگ‌تر از فاصله بین زمین و خورشید است و روی این دو پیش‌ستاره می‌افتد. بر اساس مقدار نور فروسرخ در مقابل سایر طول موج‌های نور ساطع‌شده از HOPS 150، پیش‌ستاره‌ها در میانه راه تبدیل شدن به ستاره‌های بالغ هستند.
در طرف دیگر، یک فوران ستاره‌ای درخشان و رنگارنگ قرار دارد که از HOPS 153 واقع در بیرون عکس سرچشمه می‌گیرد. این فوران ماده، محصول تکامل ستاره است. ابرهای صورتی و آبی متشکل از ماده پرسرعتی هستند که از ستاره جوان پرتاب می‌شود، زیرا هنوز در حال شکل‌گیری و تغذیه از قرص برافزایشی اطراف خود است.
مقامات آژانس فضایی اروپا در ادامه نوشتند: HOPS 153 یک جرم ستاره‌ای بسیار جوان‌تر از همسایه‌اش است که هنوز در عمق سحابی محل تولد خود فرو رفته و توسط ابری از گاز سرد و متراکم پوشیده شده است. اگرچه هابل نمی‌تواند به این گاز نفوذ کند تا پیش‌ستاره را ببیند، اما فوران HOPS 153 ساطع‌شده از آن هنگام بررسی گاز و غبار اطراف سحابی شکارچی به روشنی قابل مشاهده است.
با ادامه تکامل ستاره و پرتاب مواد و انرژی جدیدی که گاز مجاور را گرم می‌کند، فوران HOPS 153 و محیط اطراف آن تغییر خواهد کرد. براساس بیانیه آژانس فضایی اروپا، این فرآیند ممکن است تا حد زیادی بر شکل‌گیری ستاره‌های جدید در همسایگی ستاره تأثیر بگذارد و حتی شاید سرعت رشد آن را کاهش دهد.