بزرگنمايي:

نسیم گیلان - ایسنا / طبق گزارش‌ها، فضانوردان چینی برای اولین بار فناوری فتوسنتز مصنوعی را در مدار به نمایش گذاشتند و با استفاده از آب و دی‌اکسیدکربن، اکسیژن و سوخت تولید کردند.
آنها با موفقیت آزمایش‌هایی را انجام دادند که فتوسنتز را شبیه‌سازی می‌کند و دی اکسید کربن و آب را به اکسیژن و مواد سوخت موشک تبدیل می‌کند.
به نقل از آی‌ای، این توسعه یک گام بزرگ به سمت اکتشاف فضایی بلند مدت است، زیرا پتانسیل تولید منابع ضروری در فضا را نشان می‌دهد.
12 آزمایش در ایستگاه فضایی
اکسیژن برای بقای انسان ضروری است. علاوه بر این، حمل و نقل اکسیژن کافی برای ماموریت‌های فضایی طولانی مدت بسیار پرهزینه و از نظر لجستیکی پیچیده است.
به این دلایل، چین آزمایش‌هایی را برای تولید اکسیژن در محل در فضا برای اکتشاف و سکونت طولانی‌مدت انسان انجام داده است.
محققان چینی تحقیقات خود را در مورد «فتوسنتز مصنوعی فرازمینی» در سال 2015 آغاز کردند. مجموعه‌ای از 12 آزمایش در یک دستگاه در مدار انجام شد.
این آزمایش‌ها از کاتالیزورهای نیمه هادی برای تبدیل دی اکسید کربن و آب به اکسیژن و اتیلن استفاده کردند. اتیلن، یک هیدروکربن است که این پتانسیل را دارد که به عنوان پیشران برای فضاپیماها عمل کند.
در این فناوری فرآیند فتوسنتز طبیعی گیاهان سبز از طریق روش‌های مهندسی شده فیزیکی و شیمیایی شبیه‌سازی می‌شود و از منابع دی اکسید کربن در فضاهای محدود یا جوهای فرازمینی برای تولید اکسیژن و سوخت‌های مبتنی بر کربن استفاده می‌شود.
انتظار می‌رود این کار پشتیبانی فنی حیاتی برای بقای انسان و اکتشاف در فضا فراهم کند.
دستگاه جدید چین به انرژی کمتری نیاز دارد
این فناوری جدید عملکرد کارآمدی را در دما و فشار محیط نشان می‌دهد.
این فناوری تطبیق پذیری در خروجی محصول را ارائه می‌دهد. این دستگاه دارای طراحی است که ارتقاء در مدار را تسهیل می‌کند و امکان بررسی علمی کاتالیزورها و واکنش‌های مختلف را فراهم می‌کند.
از طریق دستکاری کاتالیزور، این فناوری توانایی تولید طیف متنوعی از مواد از جمله متان، اتیلن (برای کاربردهای پیشرانه) و اسید فرمیک (پیش‌ساز برای سنتز قند) را نشان می‌دهد.
جالب است که همه این فرآیندها به مصرف انرژی نیاز دارند که این فناوری را برای استفاده در فضا مهم می‌کند.
این دستاورد برای اکتشاف فضایی طولانی مدت، امکان خودکفایی و پشتیبانی از ماموریت‌هایی مانند فرود سرنشین‌دار روی ماه تا سال 2030 ارزشمند است.
چین نیز مانند ایالات متحده یک برنامه بلندپروازانه برای فرود فضانوردان بر سطح ماه قبل از سال 2030 دارد.
این ماموریت به پیشرفت‌های فناوری قابل توجهی در همه زمینه‌ها، از جمله طراحی فضاپیما، سیستم‌های رانش، سیستم‌های پشتیبانی حیات و رباتیک نیاز دارد.
چین از طرح‌های جسورانه‌ای برای ساخت ایستگاه بین‌المللی تحقیقات قمری (ILRS) رونمایی کرده است. این پروژه توسط اداره ملی فضایی چین (CNSA) و با همکاری سازمان فضایی روسیه موسوم به روسکاسموس هدایت می‌شود.
از آنجایی که محیط ماه فاقد هوای قابل تنفس است، حفظ حضور انسان در ماه به یک سیستم پشتیبانی حیاتی قوی نیاز دارد.
بنابراین، این توسعه می‌تواند به چین در دستیابی به اهداف کلیدی خود در آینده کمک کند.