بزرگنمايي:

نسیم گیلان - تین نیوز |
دو سال از کلنگ زنی پروژه رشت آستارا می گذرد و در این مدت تنها بین 3 تا 7 درصد پیشرفت اجرایی داشته است.
به گزارش تین نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از اهداف برنامه هفتم فعال سـازی مزیت هـای جغرافیایی، سیاسی و تبدیل ایران بـه مرکـز مبـادلات و خـدمات تجـاری، انـرژی، ارتباطـات و حمل ونقل با روان سازی مقررات و ایجاد و توسعه زیرساخت های لازم است.
به اعتقاد کارشناسان حوزه حمل و نقل، برای دستیابی به این هدف توسعه سیستم حمل و نقل و تکمیل کریدورهای ترانزیتی در دست ساخت خصوصا کریدور شمال به جنوب باید در اولویت مسئولان کشور خصوصا وزارت راه وشهرسازی قرار بگیرد. یکی از مهم ترین مسیرهای ترانزیتی در دست ساخت، راه آهن رشت ــ آستاراست. این راه آهن به عنوان حلقه نهایی کریدور بین المللی شمال جنوب شناخته می شود و با توجه به تنش های سیاسی در منطقه، اهمیت آن برای عبور 15 تا 20میلیون تن بار از روسیه و کشور های حوزه خزر و همچنین انتقال بار از هند به روسیه، چندبرابر شده است. در این خصوص بد نیست بدانیم راه آهن رشت ــ آستارا، مسیری 163کیلومتری از انتهای کریدور ریلی شمال به جنوب است. ساخت این کریدور با توجه به هزینه بالای آن هم برای تملک اراضی و هم برای ساخت، استفاده از منابع خارجی را ضروری کرده است. در دولت سیزدهم، با روسیه که یکی از کشور های اصلی بهره بردار از کریدور شمال ــ جنوب است، مذاکراتی برای مشارکت در تامین مالی ساخت راه آهن رشت ــ آستارا انجام گرفت.
به طوری که پیش از این محمد منجمی، مدیرکل ساخت و توسعه راه آهن شمال از آماده شدن پیش نویس قرارداد مشارکت ایران و روسیه برای ساخت راه آهن رشت آستارا خبر داده بود.
کاهش زمان و هزینه حمل
در مورد اهمیت این موضوع، ذکر این نکته خالی از لطف نیست که کریدور شمال ــ جنوب به عنوان یک گزینه جایگزین برای کانال سوئز عمل می کند و زمان حمل ونقل بین اروپا، آسیای مرکزی و جنوب آسیا را به طور چشمگیری کاهش می دهد. این راهکار می تواند به بهبود ارتباطات فعلی که طولانی تر و پرهزینه تر هستند، کمک کند. به ویژه برای روسیه و ایران، این موضوع مزیت اقتصادی بزرگی به حساب می آید. کریدور شمال به جنوب امکان افزایش مبادلات تجاری بین ایران، روسیه و سایر کشور های عضو را فراهم می کند. روسیه به دنبال کاهش وابستگی به مسیر های تجاری غربی است و این کریدور می تواند به توسعه تجارت با کشور های آسیایی و خاورمیانه کمک کند. در ابتدای تاسیس کریدور شمال ــ جنوب، سه کشور ایران، روسیه و هند به عنوان بهره بردار آن شناخته می شدند، اما مزیت های این کریدور، اکنون کشور های بیشتری را برای استفاده از آن ترغیب کرده است. قرارداد ایجاد کریدور شمال ــ جنوب درسال2000 توسط روسیه، ایران و هندامضا شد.
سپس سایر کشور ها ازجمله ارمنستان، جمهوری آذربایجان، گرجستان، ترکیه و ... به آن پیوستند. در ابتدا، کریدور حمل ونقل شمال ــ جنوب به عنوان یک مسیر جایگزین برای حمل بار از هند به اروپا و بالعکس در نظر گرفته شده بود که به شرکت های حمل امکان می دهد هزینه ها و زمان حمل بار را کاهش دهند. اما اکنون کشور های بیشتری بار خود را از این کریدور انتقال می دهند، به طوری که آنها امیدوارند بهره برداری از کریدور سبب کاهش زمان حمل بار از 40 روز به 18 روز شود.
دستیابی به اهداف کریدور شمال ــ جنوب و کسب درآمد پایدار ارزی از محل فعالیت این کریدور، با تکمیل قطعه پایانی آن به دست می آید. از این رو راه آهن رشت ــ آستارا یکی از پروژه های اولویت دار است که ساخت و تکمیل آن در برنامه های سالانه کشور گنجانده شده است.
مذاکرات با روس ها برای قرارداد راه آهن آستارا ادامه دارد
با وجود تمامی این نکات، لازم است بدانیم که اجرای این طرح که تقریبا دو سال از زمان کلنگ زنی آن می گذرد، بر عهده شرکت ساخت و توسعه زیربنا های حمل ونقل کشور است. بااین حال، سرعت اجرای آن بسیار کند بوده و گفته می شود که تاکنون تنها بین 3 تا 7 درصد پیشرفت اجرایی داشته است. فکور، معاون عمرانی استاندار گیلان پیش از این دراین باره گفته بود: براساس برآوردها، اجرای پروژه ریلی رشت ــ آستارا به یک میلیارد یورو اعتبار نیاز دارد. به گفته وی، زیرسازی 10 کیلومتر از پروژه ریلی رشت ــ آستارا به موازات راه آهن رشت ــ کاسپین اجرا شد و زیرسازی 151کیلومتر پروژه ریلی رشت ــ آستارا همچنان باقی مانده است. همچنین روسازی کل 162کیلومتر پروژه ریلی رشت ــ آستارا و ساختمان کل ایستگاه ها در قالب یک قرارداد به مبلغ 16هزارمیلیارد تومان به قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا سپرده شده است.
آخرین وضعیت راه آهن رشت آستارا
سعید رسولی، سرپرست معاونت حمل ونقل وزارت راه وشهرسازی درخصوص آخرین وضعیت راه آهن رشت ــ آستارا، اظهار کرد: «اتصال ریلی رشت -آستارا جزو اولویت های لجستیکی کشورمان است و به همین دلیل، اجرای پروژه راه آهن رشت - آستارا را با جدیت پیگیری می کنیم. در این راستا، جلساتی نیز با طرف روسی برگزار کرده ایم. یکی از اصلی ترین موانع تأمین مالی این پروژه، تعهدات قراردادی است که عمدتا برعهده ایران قرار دارد، درحالی که روس ها تنها تعهدات محدودی ازجمله تضمین بار را پذیرفته اند. به همین دلیل، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که ایران باید برای تأمین مالی این پروژه از منابع ارزی بانک ها یا تهاتر نفت استفاده کند؛ امری که به نظر می رسد در عمل هنوز پیشرفت خاصی نداشته است.»