چاپ

نسیم گیلان - به گزارش صدآنلاین، آیت‌الله بهجت در سال 1334 قمری در شهر فومن استان گیلان به دنیا آمد و در خانواده‌ای دیندار پرورش یافت. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی در مکتب‌خانه فومن، به تحصیل علوم دینی پرداخت و در 14 سالگی برای ادامه تحصیل به عراق مهاجرت کرد. ایشان در کربلا و نجف از محضر استادان بزرگی همچون آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، ضیا عراقی، میرزای نائینی و شیخ محمد حسین غروی اصفهانی بهره برد.
آیت‌الله بهجت علاوه بر تحصیل علوم دینی، به تهذیب نفس و سیر و سلوک معنوی نیز توجه ویژه‌ای داشتند. ایشان در جست‌وجوی استاد اخلاق، به آیت‌الله سید علی قاضی پیوستند و از شاگردان خاص ایشان شدند. این ارتباط عمیق با عالمی زاهد و عارف، تأثیر بسزایی در شکل‌گیری شخصیت معنوی آیت‌الله بهجت داشت.
یکی از نزدیکان آیت‌الله بهجت نقل می‌کند که از ایشان پرسیدم: «شب قدر چه کار کنیم؟» ایشان در پاسخ شعری خواندند که:
«ای خواجه چو جویی ز شب قدر نشانی
هر شب، شب قدر است اگر قدر بدانی»
آیت‌الله بهجت به راستی این شعر را در زندگی خود عملی می‌کردند و هر شب را مانند شب قدر گرامی می‌داشتند. ایشان همواره به عبادت و شب‌زنده‌داری مشغول بودند و شب‌های دیگرشان تفاوت چندانی با شب‌های قدر نداشت. البته در شب‌های قدر، به عبادت‌های ویژه آن شب نیز می‌پرداختند.
سیره و گفتار آیت‌الله بهجت نشان‌دهنده اهمیت نماز اول وقت و نماز شب در زندگی است. ایشان معتقد بودند که این عبادات نه تنها باعث تقرب به خدا می‌شوند، بلکه برکت و سعادت را نیز برای زندگی انسان و خانواده‌اش به ارمغان می‌آورند.