چاپ

نسیم گیلان - ایسنا /محققان دانشگاه فناوری نانیانگ در سنگاپور دستگاه ویژه‌ای ساخته‌اند که به طور خودکار سوسک‌ها را به «سوسک‌های سایبورگ» تبدیل می‌کند.
به نقل از آی‌ای، این دستگاه جدید می‌تواند محرک‌های قابل حمل و وسایل الکترونیکی ارتباطی را ظرف مدت حدود یک دقیقه‌ای روی یک سوسک قرار دهد.
سوسک‌های سایبورگ شده را می‌توان از راه دور کنترل کرد و فرصت‌هایی را برای کارهای تخصصی مانند جستجو و نجات باز می‌کند.
به گفته محققان، این فرآیند به سوسک‌ها آسیبی نمی‌رساند و می‌توان این فرآیند را به صورت انبوه عملی کرد.
«کوله پشتی الکترونیکی» که بر دوش هر سوسک قرار می‌گیرد، اپراتورها را قادر می‌سازد تا از طریق تحریک الکترونیکی آنتن‌هایشان، بر رفتار آنها، به ویژه جهت حرکت آنها تأثیر بگذارند.
نحوه عملکرد این کیت کوله‌پشتی متفاوت است، اما برای مثال تحریک آنتن چپ یا راست می‌تواند سوسک را وادار کند تا به آن سمت برود.
این نوع دستکاری حشرات چیز جدیدی نیست، اما تکنیک‌های سنتی نیاز به مهارت‌های تخصصی دارند و معمولاً برای هر سوسک حدود 30 دقیقه طول می‌کشد.
با این حال، این دستگاه جدید می تواند این فرآیند را ظرف 68 ثانیه کامل کند. علاوه بر این، تیم سازنده معتقد است که می‌توان صدها یا شاید حتی هزاران سوسک سایبورگ را در صورت تقاضا تولید کرد.
ارتش سوسک‌های سایبورگ
سوسک‌ها موجودات نسبتا کوچکی هستند که قادرند در فضاهای تنگ و میان و زباله‌ها حرکت کنند.
استفاده از آنها در جاهایی مانند ساختمان‌های فروریخته و ازدحام‌ها برای عملیات‌های جستجو و نجات با کنترل از راه دور مفید خواهد بود.
حشرات برخلاف ربات‌ها، کمترین نیاز به انرژی را نیز دارند و می‌توان آنها را به جای ساختن ربات‌ها، پرورش داد که عملی بسیار مقرون به صرفه است.
سوسک‌ها همچنین در عبور از مکان‌های مختلف مهارت فوق‌العاده‌ای دارند و حتی می‌توانند از دیوارها بالا بروند که چیزهایی مانند ربات‌های کوچک اغلب قادر به انجام آن نیستند. آنها همچنین مجهز به حس بویایی و لامسه پیشرفته هستند، به این معنی که به راحتی می‌توانند مواد شیمیایی، گازها و حتی انسان‌ها را تشخیص دهند.
برای این منظور، سایر کاربردهای بالقوه برای سوسک‌های سایبورگ تولید انبوه شده می‌تواند شامل نظارت بر کیفیت هوا، نظارت بر آلودگی محیطی یا سایر تشخیص خطرات باشد.
آنها همچنین می‌توانند در ارتش مورد استفاده قرار گیرند تا اقدامات مخفیانه‌ای مانند نظارت و جمع آوری اطلاعات را انجام دهند.
فرآیند ایجاد سوسک سایبورگ با قرار دادن سوسک‌ها در معرض دی اکسید کربن آغاز می‌شود. این کار باعث می‌شود که آنها غیرفعال و بی‌حرکت شوند که به نوبه خود، انجام بقیه مراحل را بسیار آسان‌تر می‌کند. این امر به ویژه در مورد دستکاری و جهت‌دهی آنها برای دریافت قطعات الکترونیکی جدیدشان مفید است.
سپس یک سری میله‌های فلزی روی سوسک سنجاق می‌شود. سپس بینایی کامپیوتری نقاط اتصال مورد نیاز برای کاوشگرهای کوچک و سایر وسایل الکترونیکی را شناسایی می‌کند.
فرماندهی و کنترل
سپس یک بازوی رباتیک از این اطلاعات برای اتصال فناوری تحریک و ارتباط با حشره استفاده می‌کند. با تکمیل این فرآیند، میله‌های سنجاق شده به طور خودکار بیرون کشیده می‌شوند تا سوسک برای حرکت آزاد شود.
به گفته این تیم تحقیقاتی، سوسک‌های سایبورگ که به ‌صورت رباتیک ایجاد شده‌اند، عملکرد خوبی دارند و سرعت این فرآیند بسیار بهبود یافته و چشمگیر است.
در حال حاضر هیچ راهی برای کنترل موثر دسته‌های بزرگ سوسک‌های سایبورگ شده وجود ندارد، چرا که به هر حال، کنترل و نظارت بر صدها سایبورگ کوچک یا هزاران سایبورگ برای یک اپراتور، کار بزرگ و دشواری خواهد بود.
بنابراین محققان باید روش‌هایی را برای کنترل و هماهنگی مستقل این حشرات سایبورگ توسعه دهند تا از این فناوری به طور بهره ببرند. این می‌تواند شامل توانمندسازی آنها برای همکاری در جهت یک هدف مشترک باشد.