نسیم گیلان - ایسنا /گروهی از مهندسان اسپانیایی اولین هولوگرام سه‌بعدی جهان را ایجاد کرده‌اند که می‌توان با آن تعامل فیزیکی داشت.
شاید در برخی فیلم‌های علمی-تخیلی دیده باشید که یک بازیگر، عناصر هولوگرافی سه‌بعدی مجازی را با دستان خود مدیریت می‌کند، آنها را به اطراف حرکت می‌دهد، می‌گیرد، تکان می‌دهد یا پرت می‌کند.
با اینکه ما هنوز به این موفقیت با این سطح از قابلیت دستکاری نرسیده‌ایم، این فناوری هنوز هم بسیار نوآورانه است و اکنون گروهی از مهندسان اسپانیایی اولین هولوگرام سه‌بعدی جهان را ایجاد کرده‌اند که می‌توان با آن تعامل فیزیکی داشت.
به نقل از نیو اطلس، هولوگرام‌ها عموماً با استفاده از نمایشگرهای حجمی ساخته می‌شوند، به این معنی که تصاویر در ارتفاعات مختلف نزدیک به سه هزار بار در ثانیه بر روی سطح نوسانی سفت و سختی به نام دیفیوزر(diffuser) پخش می‌شوند و ظاهر یک جسم سه‌بعدی را بدون نیاز به عینک یا هدست مخصوص نشان می‌دهند.
دیفیوزر به قدری سریع حرکت می‌کند که عمدتاً برای چشم انسان نامحسوس است. نکته مهم این است که در ثانیه‌ای که سعی می‌کنید با هولوگرام تعامل داشته باشید، ممکن است یک انگشت خود را از دست بدهید یا اینکه دستگاه را خراب کنید.
دکتر الودی بوزبیب(Elodie Bouzbib)، از دانشگاه دولتی ناوارا(Navarra) و همکارانش یک راه حل ساده ایجاد کردند و آن، استفاده از نوارهای الاستیک بود.
اگرچه ممکن است این راهکار، دم دستی و ساده به نظر برسد، اما توسعه نوارهای الاستیکی که بتوانند تصاویر را نمایش دهند، کار دشواری است.
این تیم، انواع مواد و نوارها را از نظر خاصیت ارتجاعی و حفظ شکل اولیه پس از کشیده شدن و خواص نوری آنها آزمایش کرد.
«نوارهای الاستیک» همان چیزی است که آنها به عنوان مناسب‌ترین ماده برای ایجاد سیستم خود به نام فلکسی‌ول(FlexiVol) انتخاب کردند، اما آنها دقیقاً نوع نوار الاستیک مورد استفاده را مشخص نکردند.
کاربران با استفاده از ژست‌هایی که قبلاً با صفحه لمسی تلفن خود به آنها عادت کرده‌اند، مانند کشیدن انگشت، لمس برای انتخاب و موارد دیگر می‌توانند به طور مؤثر این اشیاء هولوگرافیک را از طریق پخش کننده الاستیک کنترل و دستکاری کنند.

محققان برای تأیید این مفهوم، سه آزمایش را با 18 شرکت‌کننده انجام دادند که یک ماوس سه‌بعدی را در برابر FlexiVol قرار دادند و شامل انتخاب یک شیء، ردیابی یک شیء و اتصال (جایی که کاربر باید یک شیء را در یک شیء دیگر قرار می‌داد) بود.
در آزمایش انتخاب، کاربران در انتخاب و لمس یک توپ با انگشتان خود سریعتر از ماوس سه‌بعدی عمل کردند. توانایی ردیابی نیز تقریباً با سرعت یکسان انجام شد، اما هنگام همپوشانی مسیرهای ردیابی بین دو روش و مقایسه آنها، سوژه‌های FlexiVol در ردیابی بسیار دقیق‌تر بودند.
اگرچه نمونه مورد آزمایش فقط شامل 18 نفر بود، اما 94 درصد از آنها گفتند که در مقایسه با استفاده از ماوس سه‌بعدی حس بهتری داشتند و 67 درصد نیز از دقت بیشتر این سیستم تعریف کردند. آنها روش دسترسی از طریق FlexiVol را دقیق‌تر، طبیعی‌تر و کمتر خسته کننده توصیف کردند.
دکتر بوزبیب می‌گوید اکنون به دنبال بهبود بیشتر طراحی با استفاده از امواج فراصوت متمرکز یا رشته‌های رسانا برای شبیه‌سازی بازخورد لمسی است.