بزرگنمايي:

نسیم گیلان - تین نیوز |
بندر پوتی گرجستان درحاشیه دریای سیاه واقع است. کشورهای روسیه، ترکیه، بلغارستان، رومانی، اوکراین و گرجستان در حاشیه دریای سیاه واقع شده اند دریای سیاه از طریق رودخانه پر آب دانوب با به کشورهای اسلوکی، مجارستان، مولداوی، صربستان، بلغارستان، کرواسی، اتریش و آلمان دسترسی دارد و کشتی های 3 تا 5 هزار تنی از این آبراه بین المللی عبور می کنند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
دریای سیاه از طریق دریای مدیترانه به آبهای بین المللی نیمه غربی جهان متصل می شود.
کم هزینه ترین و در دسترس ترین مسیر ریلی جهت اتصال ایران به بنادر گرجستان در دریای سیاه از طریق خط آهن جلفا قابل تحقق است. این خط آهن به راه آهن نخجوان متصل و از این طریق به خطوط ریلی گرجستان تا بندر پوتی در دریای سیاه متصل می گردد. با اصلاح و توسعه این خط آهن می توان طی مدت کمتر از یکسال و با هزینه کم بنادر خلیج فارس را از طریق راه آهن به بنادر دریای سیاه متصل نمود. 
راه دیگر اتصال ایران به بندر پوتی گرجستان از طریق احداث خط آهن ورزقان ایروان است. از این طریق ایران بدون وابستگی به جمهوری اذربایجان به بندر پوتی گرجستان در دریای سیاه متصل می شود. 
اتصال خط آهن تبریز به ورزقان و از آنجا به آگاراک ارمنستان و از آنجا به ایروان جمعا بطول حدود 400 کیلومتر خطوط ریلی جنوب و شرق ایران را به خط آهن ارمنستان گرجستان متصل می نماید برخی کارشناسان هزینه احداث این خط آهن را بیش از یک میلیارد دلار پیش بینی نموده اند.
.احداث این خط آهن 400 کیلومتری منجر به نجات وابستگی ترانزیتی ایران به کشور آذربایجان و ترکیه می گردد و خط آهن چین و خط آهن هند و پاکستان به بندر پوتی و دریای سیاه متصل می شوند. با این خط آهن بنادر جنوبی ایران به بنادر دریای سیاه متصل خواهند شد. 
این خط آهن پس از بهره برداری در آینده قادر خواهد بود ده ها میلیون تن بار را بین شرق و غرب جهان با هزینه بسیار مناسب تر و زمان کوتاه تر جابجا نماید. این خط آهن مسیر صلح و توسعه جهانی را هموار تر خواهد نمود. این خط آهن جایگاه بین المللی و اقتصادی ایران را ارتقاء می بخشد و کشور را مسیر توسعه پایدار سوق خواهد داد. 
عمده هزینه احداث این خط آهن مربوط احداث تونل ها و پل های این مسیر کوهستانی می باشد.
راه ریلی دیگر جهت اتصال خلیج فارس به بنادر دریای سیاه از طریق اتصال خط آهن رشت به آستارا است.
نخستین کوشش ایران برای اتصال مجدد ریلی به منطقه قفقاز، در راستای کریدور شمال - جنوب صورت گرفت که در سال 2002 میلادی بین هند - ایران - روسیه شکل گرفت. در این راستا، تهران، باکو و مسکو قراردادی را در سال 2005 میلادی برای ساخت مسیر ریلی از شمال ایران به آستارا (استان اردبیل) منعقد کردند تا به مسیر ریلی آستارا (جمهوری آذربایجان) متصل شود که در دوره شوروی در سال 1941 میلادی ساخته شده بود.
متعاقب این قرارداد، ساخت مسیبر ریلی قزوین - رشت در سال 2009 میلادی آغاز شد که پس از ده سال، در 6 مارس 2019 میلادی توسط روسای جمهور ایران و آذربایجان افتتاح شد. با این وجود، عدم تکمیل مسیر ریلی 164 کیلومتری رشت - آستارا عملا مانع از اتصال شبکه ریلی آستارا - آستارا و به تبع آن ایران و قفقاز شده است.
محل تامین هزینه های خط آهن رشت - آستارا
از طریق ایجاد کنسرسیومی از شرکتهای ارمنستان، چین و شرکتهای سرمایه گذار ایرانی از جمله شستا که در این کنسرسیوم شرکت چینی فاینانسور وتامین کننده واگن و لکوموتیو باشد شستا از طریق شرکتهای زیر مجموعه بخش های عمرانی و زیر سازی و ساخت ایستگاه ها را ااجرا نماید سایر سرمایه گذاران نیز متناسب با ظرفیت های خود در این پروژه فعالیت نمایند.
راه دیگر تامین مالی از محل فروش نفت به چین وهند سایر کشورهای دی نفع قابل انجام است
از محل وام های دخلی و بین المللی
از محل پیش فروش خدمات حمل و ترانزیت کالا
از محل فروش اوراق داخلی و بین المللی و ...
مزیت های احداث این خط آهن برای اقتصاد ایران:
در حین اجرا هزاران نفر مشغول بکار خواهند شد 
پس از بهره برداری نیز اشتغال قابل توجهی خواهد داشت
ایجاد اشتغال هزاران نفر حین اجرا و پس از بهره برداری درآمد پایدار قابل توجهی از محل 30درصد حقوق واریزی کارکنان بحساب تامین اجتماعی و از محل سهم تامین اجتماعی از قراردادهای پیمانکار نصیب سازمان تامین اجتماعی خواهد شد
هزینه انتقال میلیون ها تن محصولات تولید داخل به بازارهای بین المللی میلیون ها دلار در سال کاهش خواهد یافت
ایجاد بیش از یک میلیارد دلار درآمد حاصل از ترانزیت کالا بین شرق و غرب جهان
افزایش صادرات و افزایش درآمدهای ارزی
رونق فعالیت بنادر کشور 
روش اجرای خط آهن رشت آستارا:
این خط آهن در فاصله مناسبی از حاشیه دریا احداث شود
خاک مورد نیاز جهت ایجاد 6 متر ارتفاع از سطح ساحل با برداشت از سطح دریا تامین شود مانند سایر کشورهای جهان که اتوبان یا خط آهن ساحلی ایجاد نموده اند.
در طول مسیر و در ایستگاه ها زمین مناسب جهت احداث هتل و مراکز تفریحی و اقامتی و خدماتی به سرمایه گذاران در این طرح اختصاص یابد بابد بخشی از سرمایه گذاری انجام شده.
ریل مورد نیاز از طریق شرکت ذوب آهن اصفهان قابل تامین است که یکسال قبل از راه اندازی خریداری و نصب شوند وبخشی از هزینه آن از محل درآمد حاصل از جابجایی کالا در این مسیر بازپرداخت شود. ذوب آهن و سایر شرکتهای فولادی می توانند از این مسیر کالاهای خود را به اروپا منتقل نمایند. 
مسیر به چندین قطعه تقسیم و همزمان احداث اجرایی شود تا در کمترین زمان ممکن این خط آهن مهم پر سود بین المللی راه اندازی شود. 
با اتخاذ تدابیری می توان در حاشیه این خط آهن اتوبان ساحلی را نیز راه اندازی نمود.
مدت اجرا:
در صورت تامین منابع مالی و برنامه ریزی صحیح و پیگیری و نظارت مستمر توسط دولت، این پروژه بین المللی در مدت کمتر از سه سال قابل راه اندازی می باشد.
نظر به اهمیت بسیار بالای احداث این خط آهن مهم بین المللی پیشنهاد می شود بدون تاخیر کلیه اقدامات داخلی و تعاملات با کشورهای آذربایجان و ارمنستان و گرجستان و کشورهای ذی نفع آغاز گردند وبه هر روش ممکن منابع مالی مورد نیاز تامین شود تا سال 1404 سال شاهد اجرایی شدن این پروژه ملی و بین المللی باشیم. همچنین لازم است به موازات خط آهن جلفا با تمام ظرفیت ها و امکانات فعال شود و انتقال بار از طریق این خط آهن به بنادر دریای سیاه آغاز گردد. 
*سید حسین میر افضلی